Zaman bulup da yazamadığım için öncelikle kusuruma bakmamanızı rica ediyorum.Keyifli ve yorucu(yorucu olduğunu eve önünce anladım) bir etkinlik sonunda nihayet eve döndüm yeni dostlkular,yeni tecrübeler ve yeni hatıralarla beraber.Evet döndüm ve bir sürpriz karşıladı beni.Yukarı katımdaki daireye kambi takılacagı için kazı çalışmaları başladı.Evet maalesef...Ama en şaşırtıcı olanı neydi biliyormusunuz,çalışma başladıktan biraz sonra kapım çalındı.Kapıda üstü başı toz içinde bir adam."Buyrun "dedim."Bacım dedi kusura bakma yukarı kata boru döşüyoruz da,size biraz gürültü olacak.Ama en kısa sürede bitirmeye çalışacağız inşaallah".Şaşırdım,kaldım kapıda."Ne demek dedim mühüm değil.Biter inşaallah.Allah kolaylık versin "deyip kapadım kapıyı.Hep derim ki "AKILLISI BENİ BULMAZ".Arada sırada da olsa bulurmuş meğer.Herkes birbirini böyle düşünse yaşadığımız ortamı bir düşünün.Neyse geldiğimiz yerden kar getirdik beraberimizde.Dışarıda sabahtan beri durmaksızın kar yağıyor.İnsan içini ısıtacak birşeyler istiyor.Ben bu sabah içimi ısıtacak bir mesaj aldım.Sabah saat 7:30 da geldi mesaj.O saatte insanın hatırlanması kadar güzel bir şey olamaz benim için.Mesajı aynen yazıyorum"AYNAYA BAK GÜN AYDIN DE.CAMDAN BAK AAAA KAR YAĞIYORMUŞ DE.SONRA KAFANA GÖRE TAKIL İŞTE.GÜNAYDIN:)"Başka birşey isteseymişim olacakmış deerler ya.Aynen öyle işte.Şimdi sıcak evimde oturup,camdan dışarıyı seyrediyorum ara ara. Ama hani olurda bir iki dost "Hadi gel kahve içelim" derse de hiç geri çevirmem doğrusu.Bu gün güzel başladı ,GÜZEL DE BİTER İNŞAALLAH.